Het accent op Engels

Mensen die spreken met een bepaald accent, kunnen daarvan profiteren bij hun uitspraak van het Engels. De taalwetenschapper Rias van den Doel deed hiernaar onderzoek in de Chinese provincie Jiangsu en legde zo verbanden tussen dialecten en de uitspraak van het Engels. Deze situatie is echter ook van toepassing in Nederland. In het Engels bestaan er klanken die niet voorkomen in talen zoals het Chinees of het Nederlands, maar wel bepaalde accenten of dialecten van diezelfde taal. Mensen die spreken met  een dergelijk accent of het dialect machtig zijn, zullen dus de Engelse klanken beter kunnen uitspreken of nabootsen.

Zo blijkt dat mensen die het Utrechtse dialect spreken, beter in staat zijn om bijvoorbeeld de typische Engelse ‘a’ correct uit te spreken. Bij andere Nederlanders klinkt deze letter meer als de letter ‘e’. Mensen uit Brabant spreken dan weer beter de letters ‘f’ en ‘v’ uit, waardoor ze bijvoorbeeld correcter het onderscheid tussen ‘very’ en ‘ferry’ kunnen uitspreken. Marokkaanse Nederlanders spreken vaak onderling het Tarifit, een Berbertaal die bekend staat om haar th-klanken, net als het Engels. Zij gaan dus beter woorden zoals ‘these’ en ‘three’ uitspreken, woorden waar andere Nederlanders het nog al eens moeilijk mee hebben.

Taalwetenschapper Rias van der Doel publiceerde de resultaten van zijn onderzoek in China in een Chinees tijdschrift. Het Mandarijn en het Wu zijn twee dialecten die in de provincie Jiangsu worden gesproken. Het valt op dat er een groot verschil is in uitspraakfouten tussen de mensen die een van deze twee dialecten spreken en de overige  Chinezen. Het Mandarijn en het Wu maken dan ook gebruik van klanken die dichter aanleunen bij het Engels.

Van der Doel wil in de toekomst zijn pijlen richten op andere regio’s in China. Hij heeft het plan opgevat om, in samenwerking met Chinese universiteiten, Engelse teksten te laten voorlezen door Chinezen met verschillende accenten. Daarna kan hij hun uitspraak gaan analyseren. Van der Doel heeft ook plannen om dezelfde strategie op Nederland te gaan toepassen.

Het uitspraakonderwijs kan ongetwijfeld profiteren van de aandacht voor verschillende accenten. Op die manier kunnen we immers  tot een goed verstaanbare uitspraak van het Engels komen. Luisteren naar sprekers met een bepaald accent kan helpen om klanken beter en sneller op te pikken. Oefening kan je daarna leren om de klanken zelf ook correct uit te spreken.